1-6 Yaş Arası Çocuklarda Beslenme

1-6 YAŞ ARASI BESLENME

Birinci yaşın sonlarında sindirim organları iyi gelişmiş çocuk, katı gıda maddelerini, rahatlıkla alırlar. Birinci yaşın sonlarında büyüme, kilo alma ve boy uzaması önemli ölçüde azalmış olduğundan, gerekli kalori ihtiyacı da azalmıştır. Çocuk biraz daha hareketlendiğinden, fazla yağlar eriyerek yerini adalelere bırakır. Dişleri çoğalan çocukta çiğneme yeteneği iyice gelişmiştir.

odasının durumu, soğuk ve sıcak, ses ve ışık, çocuğun emniyet duygusu, uyku düzeninin oluşmasında önemli unsurlardır. Bunun haricinde hakikaten uykusuz, huysuz tip çocuklar vardır. Kalıtımla geçen bu düzensizlikler alkolik anne ve babanın çocuklarında daha çok görülebilir.

4- Anne-Babanın Uyumlu Olması:

Çocuk eğitiminde anne ve babanın uyum içinde olmaları başarıyı artırır. İleri yaşlardaki karakter oluşmasının temeli altı yaşlarında atılır. Doğruluk, iman, haya duygusu, onların anlayabileceği şekilde anlatılan dinî inanışlar, ileri yaşlarda çocuğu her türlü kötülükten koruyan can simitleridir.

bebek beslenmesi

Oyun çocuğu dediğimiz 1-6 yaşlarında beslenme, çok kere ihmale uğrar. Çocuklara hep yemek yedirilmek istenir. İnek sütü, artık ana besin olmaktan çıkmıştır.

Kendi kendine yemek yemeye alıştırılan çocuğa günde 3 öğün yeterlidir. Yalnız ikindi kahvaltısı ilâve edilebilir. Evde ne pişerse yedirilir. Süt, yoğurt, tereyağ, peynir çeşitleri, yumurta, et çeşitleri, bal, reçel, her türlü sebzeler, konserveler, her cins meyve ve kolalı içecekler dahil gazozlar, rahatlıkla verilir. İki yaşından sonra, genellikle erişkin insana verilen her gıda çocuğa da verilir.

İki yaşma gelen çocuk yemek seçmeye başladığından, beğenilmeyen gıdalar ısrarla verilmemelidir. Et yemiyorsa balık, tavuk eti yemiyorsa karaciğer verilerek çocuğun beğenisine sunulmalıdır. Süt içmeyi sevmiyorsa içine biraz bal, kakao veya meyve sularından biri katılarak alımı cazipleştirilmelidir.

Yemek zamanlarının muntazam olması, gıdaların görünümü, çocuğun istekli yemek yemesine sebep olur.

Her çocuğun aldığı yiyecek miktarı değişik olabilir. Her öğünde de aynı miktar gıda almayabilirler. Fazla yedirmek için kesinlikle ısrar etmemelidir.

İştahsız çocuklar, vaadler ve tehditlerle zorlanmamalıdır. Bu durumlarda anneler kendilerine uygun usulle denemelidir. Tabağa az yemek konmalı, bitirdiğinde, çocuk kendiliğinden tekrar istekte bulunmalıdır. Belirli bir disiplinle sofraya oturtulan çocuk, sofra adabını öğrenmeye ve ona uymaya çalışır ve düzenli bir yemek yeme şekli doğar. Bunun haricinde türlü şaklabanlıklarla tabak elde pencerelerde, balkonlarda ve diğer komşularda yemek yemeye alıştırılan çocuk bu durumu çok iyi şekilde değerlendirerek, aileyi peşinde sürükler. Yemek zamanları evde huzur kalmaz. Yapılacak iş, çocuğu belli bir yemek disiplinine sabırla alıştırmaktır.