Kadın, Gebelik, Yemek Tarifleri, Güzellik ve Bakım

Çocuk Hakları Sözleşmesi

  • 21 Ağustos 2010
  • 2.842 kez görüntülendi.
Çocuk Hakları Sözleşmesi

Çocuk haklarına dair sözleşme aşağıda özetlenmiştir:

Haklarda ayırım gözetmeme.

Hakların uygulanması. Devlet, bu hakların uygulanması için bütün imkânları kullanmalıdır.

Ana-babanın yönlendiriciliği ve çocuğun yeteneklerinin gelişimi. Devlet, ana-babaların ve geniş ailelerin, çocuğun yeteneklerinin gelişmesi açısından uygun biçimde yönlendiricilik yapma, hak ve sorumluluklarına saygı göstermelidir.

Yaşam ve gelişme. Her çocuk temel yaşam ve gelişme hakkına sahiptir. Devlet, çocuğun yaşamım ve gelişmesini güvence altına almakla yükümlüdür.

İsim ve vatandaşlık. Çocuğun doğuştan itibaren bir isim alma hakkı vardır. Ayrıca, vatandaşlık edinme, ana-babasını mümkün olduğu ölçüde tanıyabilme ve onlar tarafından bakılma hakkına sahiptir.

Devlet, çocuğun kimliğini korumakla, eğer gerekiyorsa bu kimliğin temel öğelerini yeniden oluşturmakla yükümlüdür.

Ana-babadan ayırma. Çocuğun öncelikli yararına aykırılığı belirlenmediği sürece, çocuk kendi ana-babası ile birlikte yaşam hakkına sahiptir. Ayrıca, anasından ve babasından veya bunların herhangi birinden ayrılmışsa, ayrıldığı kişilerle temas çocuğun hakkıdır.

Devlet, çocukların ana-babadan herhangi biri tarafından veya üçüncü bir taraf vasıtasıyla ülke dışına kaçırılıp burada alıkonulmasını önlemek ve meydana gelen bu tür olayların çözümü için yol bulmakla yükümlüdür.

Çocuk görüşlerini serbestçe ifade etmek, kendisini ilgilendiren herhangi bir konu ya da işlem sırasında görüşlerinin dikkate alınmasını isteme hakkına sahiptir.

çocuk hakları

Devlet, ana-babanın uygun biçimde yönlendiriciliğine tâbi olarak, çocuğun düşünce, vicdan ve din özgürlüğüne saygı gösterecektir.

Çocuklar başkaları ile bir araya gelme, dernek kurma ve kurulu derneklere katılma hakkına sahiptirler.

Çocukların, özel, aile ve ev içi yaşantıları ile kurdukları iletişime yönelik dış müdahalelerden, iftira ve haksız suçlamalardan korunma hakları vardır.

Devlet, değişik kaynaklardan bilgilerin ve yayınların çocuklara ulaşmasını sağlayacak, kitle iletişim araçlarının çocuklar açısından sosyal ve kültürel yararlı bilgiler yaymasını teşvik edecek, buna karşılık çocukları zararlı yayınlardan koruyacaktır.

Ana-baba, çocuğun yetiştirilmesinde ortak ve birinci elden sorumluluk taşımaktadır. Devlet, çocuk yetiştirme alnında gerekli desteği ana-babaya sağlayacaktır.

Devlet, çocuğu, ana-babanın ya da çocuğun bakımından sorumlu kişilerin her türlü kötü muamelesinden koruyacak, çocuk su istimali önleyecek ve bu tür davranışlara maruz kalan çocukların tedavisini amaçlayan sos\al programlar hazırlayacaktır.

Devlet, aile ortamından yoksun çocuğu özel olarak korumak, bu tür durumlarda uygun alternatif aile bulmak, ya da kurumlar aracılığı ile çocuğun bakımını sağlamakla yükümlüdür Bu yükümlülüğün yerine getirilmesi doğrul tuşunda çabalarda, çocuğun kültürel kimliğine gerekli dikkat gösterilecektir.

Çocuk, evlât edinmenin tanındığı veya serbest bırakıldığı ülkelerde, bu uygulama, yalnızca çocuğun yararına olacak şekilde, konunun uzmanı olan yetkililerin izni ile ve çocuk için gerekli güvenceler sağlandıktan sonra gerçekleştirilebilecektir.

Mülteci olan ya da mülteci statüsüne alınmak istenen çocuklar için özel koruma sağlanacaktır. Devlet, çocuklara bu anlamda koruma ve yardım sağlayan yetkili kuruluşlarla işbirliği yapmakla yükümlüdür. Özürlü çocuk, saygınlık içinde eksiksiz ve onurlu bir yaşantı sürdürmek için özel bakım, eğitim ve kurs görme; mümkün olan en üst düzeyde özgüvene ve sosyal bütünleşmeye kavuşma hakkına sahiptir.

Çocuk, mümkün olan en üst düzeyde sağlık ve tıbbî bakım standardına ulaşma hakkına sahiptir. Devletler, temel ve koruyucu sağlık bakımı, halk sağlığı eğitimi ve bebek ölümlerinin azaltılması konularına önem verecekler, bu amaca yönelik uluslararası işbirliğini teşvik edecek ve etkin sağlık hizmetlerinden yoksun kalmaması için çaba göstereceklerdir.

Çocuk, sosyal güvenlik ve sigorta imkânlarından yararlanma hakkına sahiptir.

Her çocuk, fiziksel, zihinsel, ruhsal, ahlâkî ve sosyal gelişmesi açısından yeterli yaşam standardına ulaşma hakkına sahiptir. Çocuğun yeterli yaşam standardına sahip olmasını sağlamak, en başta ana-babanın sorumluluğudur. Devletin görevi, bu sorumluluğun yerine getirilmesine imkân tanıyacak koşulları yaratmaktır. Devletin sorumluluk alanı, ana babalar ve çocuklarına maddî yardım yapılmasını da kapsayabilir.

haklarına ve saygınlığına uyumlu olmalıdır. Devlet, bu hakkın uygulanabilmesi için başka ülkelerle işbirliği içinde olacaktır.

Eğitim, çocuğun kişiliğinin becerilerinin, zihinsel ve fiziksel yeteneklerinin mümkün olduğunca geliştirilmesini hedefleyecektir. Eğitim, çocuğu, özgür bir toplumda faal bir yetişkin yaşam için hazırlayacak; ana-babasına, kültürel kimliğine, kendi dili ve değerleri ile başkalarının kültürel kimliklerine ve değerlerine saygıyı geliştirecektir.

Azınlık topluluklarıyla yerli halka mensup çocuklar kendi kültürlerinden yararlanma, kendi dinlerinin gereklerini yerine getirme ve kendi dillerini kullanma hakkına sahiptirler.

Çocuk dinlenme, boş zaman değerlendirme, oyun oynama, kültürel ve sanatsal etkinliklere katılma hakkına sahiptir.

Çocuk işçiler. Çocuk, sağlığı, eğitimi ve gelişmesi açılarından tehlike teşkil eden işlere karşı korunma hakkına sahiptir. Devlet, işe kabul için asgari bir yaş sınırı tesbit etmek ve çalışma şartlarını düzenlemek zorundadır.

Çocukların uyuşturucu ve psikotrop madde kullanımından; bu tür maddelerin üretimine ve kaçakçılığına alet olmaktan korunma haklan vardır.

Çocukların satışa, kaçırılmaya ve fuhuşa konu olmalarını önlemek üzere her tür çaba göstermek devletin görevidir.

Hiçbir çocuk, işkenceye, zalimce davranış ve cezaya, yasadışı tutuklamaya tâbi tutulmayacak ve keyfî biçimde özgürlüğünden yoksun bırakılmayacaktır. 18 yaşından küçük olanlara idam cezası verilemeyecektir. Özgürlüğünden yoksun bırakılan bir çocuk, kendi yüksek yararı aksini gerektirmedikçe, yetişkinlerden ayrı tutulacaktır. Gözetim altında tutulan çocuğa hukukî ve diğer gerekli yardımlar sağlanacak, çocuk ailesi ile temas edebilecektir.

Taraf devletler, 15 yaşından küçük çocukların çatışmalara katılmamalarını sağlamak için mümkün olan her türlü önlemi alacaklardır. 15 yaşından küçük hiçbir çocuk askere alınmayacaktır. Devletler, ayrıca, silâhlı” çatışmaların etkilediği çocuklara ilgili uluslararası yasada belirtilen şekillerde koruma ve bakım sağlayacaklardır.

Devlet, silâhlı çatışma, işkence, kötü muamele ve sömürü mağduru olan çocukların rehabilitasyonu için gereken önlemleri almakla yükümlüdür.

– Yasalara aykırı davranan çocuk, saygınlık ve değer anlayışını geliştiren, yaş durumunu gözeten ve toplumla yeniden bütünleşmesini hedefleyen tarzda muamele görme hakkına sahiptir.

ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ